Het mailen via onze pagina lukte net niet helemaal, vandaag dit mailtje via sailmail.
Gisteren vertrokken uit Leixios met een zonnetje aan de hemel. 's nachts meerdere malen bezoek gehad van dolfijnen. Je schrikt je af en toe rot. Zit je om 3.00 onder een heldere sterrenhemel rustig de tafel van 13 te oefenen en de vallende sterren te bekijken. Komt er ineens een dolfijn omhoog 2 meter van je vandaan, een kleine hartverzakking. Maar het blijft mooi. Helaas viel de wind in de nacht weg en moesten we verder om de motor. Het beetje wind dat er 's ochtends stond was z en pal tegen. Dus Mathilde heeft overuren gemaakt. Ondertussen is het hier wisselend bewolkt en zo'n 18 gr.
De deining van de storm van de dagen ervoor verdween redelijk snel, gisteren waren de deining/golven wel zohoog dat als je in het dal zat even niets anders zag dan een golf die op je afkomt. Het blijft soms moeilijk om de alle daagse dingen te doen. Voor de mensen die niet tegen vieze verhalen kunnen moeten nu even stoppen met lezen en het verhaaltje bij de volgende alinea weer oppakken. Nu weet ik zeker dat er collega's zijn die zeker doorlezen. Ja, ja de verhalen van vieze wonden en andere vieze dingen mis ik af en toe wel.
Als je naar de wc moet is dat op zee soms een hele toer. zwemvest af (dit lukt nog) jas uit (gaat ook nog) maar dan naar beneden je met 2 handen vasthouden. Zeilbroek uit, schuivelen naar de wc daar proberen te gaan zitten en je moet plassen met je benen omhoog want anders loopt het via je enkels zo op de vloer. Ondertussen zet je je schrap met 1 voet en 2 handen om niet van de wc-pot af te glijden en probeer dan nog maar fatsoenlijk af te vegen en alles weer aan te doen. Soms overweeg ik om; optie 1 niets meer te drinken (niet echt verstandig van een verpleegkundige) of optie 2 een catheter inbrengen en een afloopzakje eraan (waarom heb ik anders die dingen allemaal mee) of optie 3 de blauwe plekken trosteren en gewoon maar naar de wc gaan. onder tussen kan ik het liedje 'ik heb overal blauwe plekken van jou' wel dagelijks zingen. Binnenkort meer verhalen over het leven aan boord.
Maar terug naar Portugal. We zijn vanmiddag aangekomen in Cascais, plaatsje dicht bij Lissabon.Vanmiddag zijn we het meest westerlijke punt van het europeese vaste land gepasseerd (Cabo da Roca). We hebben carbo de carvoeiro vanmorgen gepasseerd (een vuurtoren op een rots voor de kust van portugal) het was een mooi gezicht nog een beetje ochtendnevel en dan zachtjes voorbij komen zetten. Wido heeft vanmorgen weer een soort maanvis gezien, een beetje sullige vissen die langzaam voorbij zwemmen.
De laatste paar dagen zien we boten en hun bemanning die we of in engeland of spanje hebben gezien. We hebben eindelijk het gevoel dat we niet meer te laat zijn in het seizoen. Als de wind het toelaat dan gaan we verder naar Madeira en dan door naar de Canaripietische eilanden. We zien wel waar de wind ons brengt.
In ieder geval tot de volgende keer
Wido en Marleen

 

Lieve allemaal,

Heb je net een berichtje gehad dat we in Cascais liggen, is het volgende bericht dat we al weer weg gaan. Het emailen via de radio lukt niet iedere dag en in dit geval zelfs drie dagen niet. Het is hier heel erg mooi maar we willen verder. De bestemming is Madeira de haven van Funchal of Porto Santo, dat weten we nog niet. Het is ongeveer 500 mijl varen dus een dag of vier. De weersverwachting zijn goed, de windverwachtingen is redelijk goed. Windkracht 3 en een temperatuur van 16 tot 18 graden, nog geen korte broek maar wel lekker. We laten wel even weer wat horen als we er zijn.

Groetjes,
Marleen en Wido