|
|
|
|
|
|
|
|
|
Lieve allemaal,
Afgelopen week een auto gehuurd en daar flink gebruik van gemaakt. We zijn het eiland rond gereden en we hebben zoveel dingen meegemaakt dat ik bijna niet weet waar ik moet beginnen met het verhaal.
De eerste dagen hebben we wat stedentripjes gedaan. Allereerst naar het drukke Denpassar. Dit is de hoofdstad van Bali en dat is te merken ook. Een 4 baans weg leidt ons de stad in om vervolgens voor 1 van de vele stoffen winkels de auto te parkeren. We zijn eerst de groente/bloemenmarkt over gegaan. Voor ons een redelijk bekend schouwspel maar voor Jaap en Maud de eerste kennismaking met een drukke aziatische markt waar verschillende producten worden aangeboden. Na de markten zijn we een stuk gaan lopen om bij de vogelmarkt te komen. We hadden ons voorbereid op een niet zo diervriendelijke markt. Dit bleek in sommige gevallen helaas waar te zijn. Veel vogels in kooien die last hebben van de warmte. Kooien vol met hamsters waar menig hamstertje al het loodje heeft gelegd. Dan zijn er nog de jonge aapjes en de levende kikkertjes in plastic zakjes waar de billetjes vanaf gehaald worden. Je vraagt je bij deze markt sterk af wat er allemaal nog illegaal achter de toonbank verkocht wordt.
Na de rondwandeling in Denpassar zijn we de drukte zat en besluiten we naar Ubud te rijden. Dit is een plaatsje dat bekend staat om zijn kunstenaars en rustige artistieke sfeer. In Ubud waren wido en ik een week geleden geweest voor de crematie van een priesteres. Het sfeertje hier is super ok en we kopen wat leuke dingen na een gezellige onderhandeling met de verkoopsters.
Zondag maken we ons op voor de 'echte' eiland tour. We rijden eerst naar het westen richting het nationale park. De weg blijft tot onze verbazing erg druk. Op de westpunt van het eiland vertrekt de ferry naar Java. deze ferry gaat 24 uur per dag om het half uur. Maar het lijkt net dat alle inhalende bussen/ vrachtwagens net die ene ferry willen halen. De inhaalmanoeuvres zijn soms bijzonder te noemen. We zijn tot de conclusie gekomen dat je met een groot voertuig altijd voorrang hebt. Dus als je als bus wil inhalen gaat de tegenligger maar de berm in. Het nationale park lokt niet uit tot een mooie wandeling. Alles is droog en dor, de kant van de weg ligt bezaaid met rotzooi.
Onze eind bestemming van die dag is het plaatsje Lovina, Lovina betekend "Ik hou van Indonesie". Lovina ligt aan de noordkust, er is een mooi strand en de belangrijkste attractie zijn de dolfijnen die er dagelijks voor de kust zwemmen. We hebben het hotel bijna voor ons alleen. Wido en ik besluiten om een duik te nemen in het zwembad. Heerlijk rustig ronddobberen en genieten van de rust. Een strandwandeling maken is helaas niet zo rustig. je wordt overvallen door de strandventers die je t-shirts, sarongs, schelpen en weet ik wat allemaal willen verkopen. In lovina is het toerisme erg terug gelopen na de bomaanslag in bali 2 jaar geleden. Veel hotels staan leeg en de eettentjes mogen blij zijn als er 2 man komt eten op een avond. het is triest om te zien hoe de mensen hier proberen wat te verdienen.
Na een ontbijtje in het hotel gaan we weer richting het zuiden langs de vulkanen. We komen langs de met water gevulde kraters. Het is een schitterend gezicht dat zo'n grote hoeveelheid zoet water zich daar bevindt. Bij alle parkeerplaatsen zien we nu ook de bali aapjes. we zijn nog geen zonnebrillen, sleutels of andere dingen afhandig gemaakt door deze slimme rakkers.
We eindigen de dag in Ubud waar we een hotelletje hebben aan een klein riviertje. 's Avonds zijn we in de tempel naar verschillende indonesische dansen gaan kijken, begeleid door een groot orkest van locale instrumenten. We slapen prima in de kamer met airconditioning, lekker koel dat kunnen wij niet zeggen van onze slaapkamer op de boot.
De kamers hebben een prachtig terras waar we de volgende dag een heerlijk ontbijtje krijgen. Oei dit is echt genieten en hier kan je zeker aan gewend raken. In het riviertje onder het terras wassen vrouwen zich en zijn ze bezig met kleren wassen en de vuile vaat.
Vanuit Ubud rijden we richting Mas. Mas staat bekend om zijn houtsnijwerk. We stoppen bij verschillende winkeltjes maar zijn niet heel erg onder de indruk. Er staan mooie dingen tussen maar het meeste is gewoon massaproductie zonder al te veel fantasie en uitdrukking. Van ieder beeldje staan er minstens 50 stuks. Na Mas hebben we Jaap en Maud afgezet in het hotel en zijn wij terug naar de boot.
|
|
 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
De volgende dag stond Kuta op het programma. Kuta is het toeristencentrum van Bali en het middelpunt van de surf-scene. Veel toeristen dus ook veel winkeltjes met allemaal dezelfde spulletjes, t-shirts, korte broeken, sarongs, horloges en zonnebrillen. Wij zijn de verschillende kleermakers langsgegaan. Ik had mijn zinnen gezet op een rode leren broek maar helaas is dit het niet geworden. Maud laat nu wel een jasje namaken voor een mooie prijs.
Gisteren hebben we weer een mooie toer over het eiland gemaakt. We zijn begonnen in Celuk, de plek voor zilver en goud. Langs de hoofdweg door Celuk zitten vele ateliers en juweliers die voornamelijk gouden en zilveren sieraden verkopen, zoals ringen en kettingen. Wij zochten natuurlijk weer iets anders namelijk een mooi beeldje of kunstwerk en zijn helaas niet geslaagd. Vanuit Celuk zijn we naar Klungkung gegaan. In Klungkung ligt een koninklijk paleis waar een belangrijke stuk geschiedenis ligt van de Nederlanders in Bali. In 1908 hebben de Nederlanders Klungkung aangevallen om een einde te maken aan wat zij misstanden vonden, zoals het verbranden van weduwen. Dit is uitgelopen op een ware slachting, de nederlanders met hun geweren grote aantallen balinezen doodgeschoten. Toen de Balinezen inzagen dat de strijd verloren was hebben de overige balineze strijders rituele zelfmoord gepleegd. Zelfs van zo'n bloederig stukje geschiedenisles hadden wij honger dus de lokale eettent gegaan voor de onvermijdelijke nasi goreng.
Met de buikjes vol zijn we op weg gegaan naar Sidemen. De route leidde ons door schitterende landschappen. Dichtje bossen, rijstvelden en mooie vergezichten. Misschien wel het mooiste stukje Bali wat wij hebben gezien. Sidemen is de plek waar de dubbele Ikat wordt gemaakt. Ikat is een geweven stof. Wij zijn in een winkeltje aan de rand van het dorp beland, bij een hele aardige familie. Maud heeft een mooie lap gekocht en ze hebben laten zien hoe ze de lappen maken. Puur handwerk en nog behoorlijk zwaar ook. Voor een sarong van 2 meter zijn ze 2 maanden bezig!!!
Na Sidemen zijn we naar Besakih gegaan naar een van de belangrijkste tempels van Bali op de helling van de vulkaan, Gunung Agung. De weg naar de tempel is bezaaid met toeristen winkels en iedereen probeert wat aan je te verdienen. Een stuk voor de tempel proberen ze je te overtuigen dat je de tempel alleen met hun als "officiële" gids de tempel kan bekijken. Op een bijzonder onprettige manier probeerde ze hier een half maandsalaris voor te krijgen. We hebben ze eens flink laten weten wat wij van hun aanpak dachten en natuurlijk geen gebruik van hun diensten gemaakt. We zijn deze mentaliteit bij mensen nog niet eerder op Bali tegengekomen en hier proberen de mensen je echt te belazeren. Boven aan de tempel bleek dat natuurlijk ook niet nodig te zijn en hebben we met een tempelbeheerder een rondgang door het tempelcomplex gemaakt, waar op dat moment een crematieceremonie aan de gang was. Het bekijken van de tempel was de moeite waard maar minder indrukwekkend dan wij gedacht hadden.
Op de weg terug naar hotel en boot hield de auto er mee op. Benzine op, gelukkig reden we de heuvel af en hebben we snelheid gehouden tot we een kilometer verder een "tankstation" tegen kwammen. Geen shellstation met shellshop, nee gewoon een winkeltje langs de weg waar ze benzine per liter verkopen uit flessen!! Dit is natuurlijk bedoelt voor de lokale brommertjes maar gelukkig konden ze ons ook aan een paar liter helpen, genoeg om naar een gewoon benzinestation te komen in de volgende plaats.
Een heel verhaal en dit is nog maar een deel van wat wij in de afgelopen dagen op Bali hebben meegemaakt. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte en wij gaan weer op pad..... nu naar de apentempel. De bananen laten we maar thuis....
Liefs,
Wido en Marleen |
|
|
|
|
|
Lieve allemaal,
Afgelopen vrijdag stond een bezoekje aan de apentempel op het programma. De tempel staat op de rand van de klif op het zuidelijkste puntje van Bali. En zoals de naam al zegt zit de apentempel vol met .... De tempel zelf stelt niet heel erg veel voor maar het uitzicht is schitterend. van de apen waren we iets minder gediend. We werden van te voren gewaarschuwd dat we petten en brillen af moesten zetten. Helaas ziet wido zonder bril niet super en die heeft hem nog even opgehouden. 3 keer raden wat er gebeurde. Binnen 5 min had een aap hem al van zijn hoofd gegrist. De aap werd omgekocht met een zakje met fruit. De apen weten dus donders goed dat als je wat pikt dan krijg je er eten voor terug. er zijn bij de tempel ontzettend veel moddervette apen. Daar lopen we nu dus met een grote boog omheen. De zonsondergang bij de tempel moet een wereldberoemde zijn. Elke dag worden er dansen om dat tijdstip uitgevoerd, de zogenaamde apendans (ja ja) en een vuurdans. De zonsondergang was helaas niet erg spectaculair door een laag wolken aan de horizon.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zaterdag hebben we de auto ingeleverd en de laatste ronde door Kuta gelopen. Zondag werd er gezeild. Dit keer was de bestemming 12 mijl verder op naar het eilandje Nusa Penida. Alle charterboten gaan hier heen dus wij er achteraan. En er is wind!!!! We hebben zin om gewoon door te varen. Maud en Jaap hebben zo hun eerste echte maritieme ervaring. Gelukkig geen zeeziekte te bekennen bij de nieuwe zeerotten. Eenmaal in de baai kunnen we kiezen uit verschillende moorings. De toeristen vermaken zich hier prima. Van snorkelen of glijbaan in het water tot wel 6 verschillende 'bananen' boten alles kan. Zelf neem ik een verfrissende duik in het water. heerlijk, hier heb ik 2 weken op zitten wachten. Wido, Maud en Jaap gaan de kant op om daar de boel te verkennen. De terugtocht verloopt voorspoedig en we leggen de boot weer in de marina.
Maandag hebben wij de boot klaar gemaakt voor vertrek. Alleen de scheuren in het voorzeil moeten we nog plakken. We nemen maandag afscheid van Maud en Jaap. Zij vliegen dinsdag weer terug naar huis. We besluiten om het zwembad eens uit te testen in hun hotel. Het zwembad is erg mooi en we testen zelfs de zwembad bar. Maar we denken dat er toch niets boven een echte zeeduik gaat. tijdens de strandwandeling worden we weer achtervolgt door hordes verkopers. We kunnen het woord Hellooooooo (op een zeurderige toon) niet meer horen met daarna, wanna buy sarong, massage, nice neck massage, manicure, transport, maybe tomorrow? We zijn er achter gekomen dat de aanval het beste werkt. Of te wel voordat er ook maar iets gezegd wordt zeggen we in koor no, we don't want; transport, sarong, massage, look in your shop, manicure.
Na een heerlijke maaltijd nemen we afscheid van Jaap en Maud. We hebben het erg gezellig gehad op deze vakantie in Bali.
's avonds doen we de laatste boodschappen voor vertrek en hebben een gezellige taxichauffeur terug naar Max. De marina is bijna uitgestorven dus geen gezellige avond aan de bar meer maar kijken naar het onweer dat een paar uur de hemel blijft oplichten.
Vandaag dinsdag gaan we het voorzeil plakken en dan klaar maken voor vertrek. We hebben zin om verder te gaan. Hoe het met de wind zal gaan we weten het niet en zullen moeten afwachten.
ps het is nu woensdag en we zijn gisteren goed vertrokken. helaas weinig/ geen wind en we zetten zo de motor even uit om af te koelen. veel scheepvaart en kleine vissersbootjes. Erg opletten dus. Het mailen lukt niet elke dag want we hebben veel last van onweer in de avond waardoor we geen goede verbinding kunnen krijgen.
pos 10/11 7gr 43.04z en 115gr 19.70o
liefs wido en marleen
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
