Reisverslag 18 06 2004

Hoi allemaal,

Er is weer een hele hoop gebeurd sinds ons laatste mailtje, te veel om allemaal te vertellen. Maar we willen in ieder geval een aantal hoogtepunten vertellen. In onze laatste mail zaten we nog op de atol Fakarava met als volgende bestemming Toau. Op Toau hebben opnieuw op een schitterende plaats geankerd niet ver van de ingang tot het atol. We hebben daar gelegen met drie boten, Gerd en Melissa en een australische boot.
In de ingang van het atol hebben wij een driftduik gemaakt. Gerd heeft ons voor de ingang in zee gedropt en wij zijn met de stroom mee het atol in gegaan waar Gerd ons weer heeft opgepikt. Het was een mooie duik. We zijn in de ingang op de grond gaan liggen en kijken wat er allemaal voorbij komt en dat is een hele hoop. We hebben opnieuw een aantal haaien gezien en een enorme tonijn, lengte 1-1,5 mtr. Verder naar binnen veel koraal en vis. Helaas was ik de camera vergeten dus geen foto's.
Vanuit Toau zijn we naar Rangiroa gegaan. Rangiroa is het een na grootste atol van de wereld, een rondje om het atol is 185 km. De ingang in het atol was behoorlijk hobbelig door de stroming maar we zijn super geholpen door een local in die onze in zijn speedboot de makkelijkste/beste weg door de ingang heeft getoond. Door de ingang werden ook begeleid door een aantal dolfijnen. De dolfijnen zijn wereldberoemd hier. Bij het juiste tij en inkomende golven, springen ze hier in de golven. Helaas hebben we ze niet zien springen maar wel een super escorte.
We hebben ons anker uitgegooid voor het Kia Ora hotel en resort. Het resort is super de luxe allemaal hutjes a 300 dollar per nacht. De volgende dag was de belangrijkste missie; verse baguettes en franse kaas. Het dorp is 8km verder, te ver lopen maar we hadden gehoord dat je hier goed kunt liften. Op de heen weg hadden we een score van 100%. De eerste auto die wij zagen bracht ons halverwege en de tweede auto bracht ons tot het dorp. Dit is veel beter dan lopen of fietsen, bovendien een stuk gezelliger.

Een belangrijke reden om naar Rangiroa te gaan was voor ons het duiken. Je kunt hier veel haaien zien in de ingang van het atol. Dus zijn wij gaan shoppen bij de verschillende duikcentra en snel een afspraak gemaakt. De volgende ochtend 7:30 was het zover. Er gaan twee groepjes duiken. Wij duiken met stephan, divemaster, en een japaner. Allemaal aardige mensen en dan spot Marleen opnieuw boobies, hele bijzondere boobies, niet de blue footed boobie die wij van de Galapagos kennen maar de siliconen boobie. In de andere groep duikers zit een "all-american" girl die, laten we het netjes houden, wat extra lood nodig had om te zinken.
Tijdens de duik is er zoveel stroming dat je moet vastgrijpen aan de rotsen als je wat wil bekijken anders is de duik zo voorbij. We hebben eerst een stop gemaakt bij de hol van een murene en daarna bij een "grot" met een white tip shark. Een goede opwarming voor het echte werk. Het is nu het paarseizoen voor de grijze rifhaai. In het midden van de ingang moet een soort "Canyon" zijn waar we een hoop haaien moeten kunnen zien. We laten ons verder meevoeren door de stroom en als de divemaster het teken geeft, gaan we snel in een soort kuil in de bodem en grijpen de rotsen vast. Dit vastgrijpen is niet voor niets er is zoveel stroming dat je de kracht op je duikbril voelt en je in je ademapparaat moet bijten om te voorkomen dat hij uit je mond wordt gerukt.
Om ons heen zien we de eerste grijze rifhaaien. Een grote sliert met haaien komt steeds dichterbij. Wij schatten dat er 60 tot 75 haaien zwemmen. De haaien komen erg dichtbij. De haaien zwemmen op slechts 4-5 meter afstand aan ons voorbij een haai voor mij is slechts iets meer dan een meter van mij vandaan voordat hij weg zwemt. Ik kan zijn staart bijna aanraken.
Op de rug en vinnen van een aantal vrouwtjes kunnen duidelijk de tandafdrukken zien. Love making van haaien is niet erg zachtzinnig. Het mannetje bijt zich tijdens de paring vast aan het vrouwtje.
Na een duik van 45 minuten gaan we uit het water, een waanzinnige duik en een prachtige ervaring.