|
|
|
|
|
|
|
|
|
Lieve allemaal,
Zal proberen in dit mailtje Djibouti te beschrijven. Eigenlijk wil dat niet goed maar ik zal toch een poging wagen. We liggen voor anker aan 1 zijde van een groot haven terrein waar grote container schepen laden en lossen. We liggen hier met 15 zeilboten voornamelijk boten van de bwr. Rondom de groep jachten liggen vissersboten. Het type vissersboot die je in een hollywood film als piratenboot zal gebruiken. Aan boord van die schepen ook veel mannen die alles een beetje bekijken wat er op de ankerplaats gebeurt. De franse marine heeft zijn basis in deze haven en beheert nu ook het terrein van de jacht club. Eigenlijk moet je er niets bij voorstellen want het is een vervallen en oud zooitje. Eigenlijk is de yacht club een blokbeton waar vogels hun domein van hebben gemaakt. De franse marine beheert het stuk water waar wij liggen en doet ook de security. 's nachts vaart er een dinghy tussen de boten voor de veiligheid. helaas heeft 1 zeilboot ongewenst bezoek gehad 's nachts en is er een camera en telefoon gestolen. Op veel zeilboten slapen mensen met de ramen en de ingang deur open. Was ook het geval bij deze zeilboot. We slapen nu met alle ramen dicht en de luiken voor de ingang.
Donderdag morgen was het tijd om in te klaren. nu konden we met het dinghy naar 1 van de pieren in het havengebied. wido bleef achter bij de dinghy omdat je hem daar niet alleen achter kan laten. Op het terrein waar verschillende loodsen staan lopen honderden mannen. Wat ze allemaal doen weet ik niet maar het is er razend druk. Was niet helemaal goed gelopen naar de port captain en vroeg de weg aan 1 van de zoveel honderd mannen. bleek gelijk een beste man gevraagd te hebben want ik werd met een haven busje voor het kantoor van de port captain afgezet. inklaren was geen probleem en de man die me de weg gewezen heeft is een paar kantoortjes met me afgelopen alvorens ineens te verdwijnen zonder zijn hand op te houden. nu is dit laatste hier erg bijzonder. mensen vragen ongeacht of ze wat voor je gedaan hebben om geld. Er zijn al een paar zeilers aardig afgezet door de lokale bevolking. Een voorbeeld, in een van de supermarkten werkt een security guard. zodra je buitenkomt met je boodschappen kar om naar de taxi 30 meter verderop te lopen, grijpt hij je kar en loopt ermee naar de taxi en vraagt hiervoor 5 dollar. Hij zorgt ervoor dat de taxi niet wegrijdt en zo voelen mensen zich gedwongen om de 5 dollar te betalen.
Na het inklaren zijn we met Lies en Guido de stad ingegaan. De stad doet ons een beetje aan Colon panama denken. overal vervallen gebouwen en bedelende mensen. kinderen die je vast grijpen en aan je arm gaan hangen. Het is druk op straat en overal lopen geiten, liggen honden en katten her en der verspreid, dood of levend. Het gedeelte van Djibouti waar wij zitten wordt Centre genoemd, het gedeelte Ville ligt verderop langs de kust. Dat is mn de plek waar iedereen woont hier is echt een werk gebied. De stad lokt niet echt om een mooie wandeling door te maken want is overal stoffig en vies. Wat verbazingwekkend is dat er moderne supermarkten zijn met bakker en slager. De supermarkten zijn er volgens ons nog omdat er ontzettend veel fransen voor de marine werken en hier wonen met hun gezin. zien in de supermarkt veel blanke vrouwen met blond haar en in een jurkje.
Na een paar uur in de stad ging alles dicht. tussen 12.00 en 16.00 sluit alles en is er ook niets meer te doen. voor ons tijd om naar de boot terug te gaan en te beginnen met de was en andere klusjes. ondertussen kleppen we weer bij met andere zeilers en zo is er weer een dag voorbij. Het is ongelooflijk hoeveel je weer op 1 dag kan doen en waren gisteravond ook aardig moe. hebben heerlijk geslapen en doen het vandaag ook lekker rustig aan.
De meeste zeilers zullen de komende dagen vertrekken. denk dat er maandag bijna niemand meer is en iedereen onderweg is naar egypte. liefs wido en marleen
|
|
|
|
|
|
lieve allemaal, Na een paar dagen djibouti beginnen we een beetje aan alles te wennen. Djibouti is echt een mannen cultuur en iedereen moet wat belangrijks zeggen. Het stikt hier ook van de uniformen. Wat iedereen doet weten we niet maar iedereen voelt zich belangrijk. Gelukkig komen we niet alleen de sjageraars tegen maar ook erg vriendelijke en leuke mensen. De straatverkopers zijn absoluut niet vervelend en 1 keer nee zeggen is voldoende.
Vanmorgen stokbroodjes vanaf de straat gekocht. in de supermarkt zijn ze 100 djibouti franc en op de straat 20. En het is ook nog leuk/lekker ook. Staat een mannetje met een kar vol met stokbrood en van alle hoeken komen mensen voor het brood.
Morgen gaan we diesel proberen te halen, naar de verse markt en dan naar de supermarkt. Zo moeten we toch aardig van onze francs af komen en onze bootvoorraad op peil brengen. We genieten erg van de verse producten en goede kwaliteit van het vlees. het vlees wordt allemaal uit frankrijk ingevoerd.
Gelukkig is het niet snik heet en kunnen we prima klussen op de boot. Langzamerhand vertrekken er steeds meer zeilboten. wij zullen maandag vertrekken samen met Elise.
Inmiddels weten we wat voor buren we hebben. naast ons ligt een roestige motorboot. Vol met donkere mannen die hele dagen op de boot zijn. Gisteravond een hoop geschreeuw aan boord (meer dan normaal) wat bleek de boot was aan het zinken en niemand kon zwemmen. iedereen stond met het reddingsvest aan, aan dek. Een extra pomp werd gehaald en na een nacht pompen drijft de boot nog. Nu blijken de mannen uit Sri Lanka te komen. In ieder geval 1 van de mannen is zijn vrouw en kind verloren tijdens de tsunami in Galle. Ze zijn uit sri lanka vertrokken omdat ze daar nu niets kunnen beginnen en proberen hier weer wat werk te vinden. Erg triest om te zien, de hele dag zitten ze buiten en maar afwachten. De overige boten zijn vissersboten die af en aan gaan. liefs wido en marleen
|
|
|
|
|
|
lieve allemaal, vandaag (zondag) een drukke dag gehad. Vanmorgen vroeg eerst groente en fruit gehaald op de lokale markt. Er is van alles te krijgen van tomaten tot prei. Voor een paar euro hebben we kilo's spul gehaald. De markt zelf was toch wel 1 van de smerigste markten die we ooit zijn tegengekomen. overal maar dan ook overal vliegen. in het midden van de markt waren de slagers bezig en je wordt gelijk vegetarieer als je ziet hoeveel vliegen er op het vlees zitten. ook liggen er ondefinieerbare stukken vlees met stukjes vacht op de toonbank. Na deze stop richting de moderne supermarkt waar we geimporteerd vlees uit frankrijk kopen.
Samen met Guido van Elise uitgeklaard bij immigratie. Helaas deden de heren vandaag erg moeilijk. Je mag 24 uur van de voren uitklaren en dat hebben zeilers de afgelopen dagen ook gedaan. alleen nu konden we pas vanaf vannacht 24.00 uitklaren want ze konden het stempeltje niet 1 dag naar voren schuiven. Na veel gehannes zijn we uitgeklaard maar moeten we voor 24.00 weg zijn. ja ja grote vrienden kan je hier maken. We vertrekken gewoon morgenochtend en gaan we 's ochtends nog lekker stokbroodjes van de straat halen.
Tussen 12.00 en 16.00 zit hier alles pot dicht. voor ons tijd om de watertanks te vullen en het laatste beetje van de was te doen. hierna met 4 dieseltankjes de stad in. Nog de laatste grote inkopen gedaan in de supermarkt en dankzij de fransen hebben we weer lekker appelmoes in blik aan boord. Ja het genot zit in de kleine dingen. Vanavond nemen we afscheid van Lies. zij vliegt terug naar nl terwijl Guido samen met zijn zoon Alexander naar Egypte vaart. We denken niet dat we ze nog zullen zien tijdens deze reis maar je weet nooit.
We kunnen niet echt zeggen dat we djibouti nu zo zullen missen als we weg gaan. eigenlijk is het de minst leuke plek waar we tot nu toe geweest zijn. Kunnen niet zeggen dat dit deel van Afrika ons hart gestolen heeft. Dit in tegenstelling tot veel plaatsen in de pacific en azie.
liefs wido en marleen
ps vandaag is het maandag en 5 min geleden hebben we ons anker gelicht. Nog de stad in geweest voor vers stokbrood maar nu toch echt weg uit deze plaats. Gaan een paar dagen varen, bij welke eilanden we stoppen zien we wel. wido heeft 2 routes uitgezet en de wind zal bepalen welke het worden zal.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
