Op donderdag 25 sept zijn we vertrokken achter ons huis. We zijn uitgezwaaid door familie en vrienden. Het was moeilijk om zo weg te gaan, met het idee dat je iedereen achterlaat. Dat we de dag ervoor gehoord hebben dat Max vanwege een tumor in zijn poot niet lang meer te leven heeft hielp niet echt mee. Hij wordt nu in frankrijk op en top verwend, maar het maakt het vertrek er niet makkelijker op. Max zal in gedachten bij ons zijn op de reis. We hebben erg genoten van ons afscheidsfeestje de zaterdag ervoor. Het is een fijn gevoel dat er zoveel mensen zijn geweest die veel voor ons betekenen.Een rijk gevoel om zulke mensen om je heen te hebben.
Maar terug naar ons vertrek. We zijn door het Reitdiep begeleid door 'onze' brugwachter Henk die met ons opfietste voor de bruggen. Bij de sluis van Dorkwerd de laatste uitzwaaiers gedag gezegd. De eerste bestemming was....lauwersoog. Ja ik weet het is niet echt een verre bestemming, maar we hadden even rust nodig om bij te komen en de volgende tocht te maken naar Vlieland toe. Maandag in Hoorn bij Bert Droog de laatste service beurt voor de motor laten doen 's avonds nog afscheid genomen van mijn vader. De hele dag kleine klussen gedaan en de dingen gerepareerd die stuk zijn gegaan tijdens ons bumpy ride naar Vlieland van vrijdag. In Hoorn is wido's duikhorloge zonder wido uit duiken gegaan. Dus voor mij de eerste gelegenheid om de duikspullen uit te proberen. In een modderige haven waar het zicht niet verder gaat als 20cm.Dit was niet echt het beeld wat ik van het duiken voor ogen had, maar het horloge is weer terecht en heeft plechtig beloofd niet meer alleen uit duiken te gaan..........
Als we uit Hoorn weggaan hebben we het gevoel dat het nu echt gaat beginnen.
Het afscheid nemen valt ons soms zwaar en vragen ons af waar we in hemelsnaam aan begonnen zijn. Maar hopelijk kunnen we binnenkort hier een antwoord op geven.
