Maandag 20 oktober
Ola, ijs of ......
Inderdaad geen ijs maar hallo. Wij zijn ons Spaans aan het oefenen, want we liggen in La Coruna. Dat ligt in het Noorden van Spanje. Ongeveer een dag of vier geleden hebben wij halverwege de golf van biskaje besloten om niet eerst Spanje aan te toen maar in 1 keer door te zetten naar de Azoren. De trip door de golf liep voortreffelijk met oostenwind kracht 4-6, iedere dag werd er zo´n 140 en soms zelfs 150 mijl afgelegd.
De tortelduif heeft ons inmiddels al verlaten na zacht aandringen,voornamelijk van Wido (dat beest scheet onze hele kuip eronder). We hebben een paar keer vriendelijk doch dringend een zetje gegeven maar iedere keer kwam hij gewoon weer terug. Op 140 mijl van de kust heeft hij uit eindelijk toch het luchtruim gekozen. Nog geen kaartje gehad of hij goed is aangekomen.
Zaterdag liet Mathilde, zo gaan we de motor nu maar noemen, ons weer in de steek. De tweede cilinder lekt opnieuw. Onze Engelse vrienden hadden aangegeven dat de cilindersbouten na 20 uur weer aangedraaid moesten worden. De motor had nu 10 uur gelopen en is al zo los dat er lucht lekt.
We waren op dat moment zo´n 750 mijl verwijderd van de Azoren (6 dagen varen) en de dichtst bijzijnde kust was Spanje op ongeveer 230 mijl. Door varen naar de Azoren zat er gewoon niet in omdat we zonder de motor de accu´s niet kunnen bijladen. Het idee om ´s nachts zonder verlichting te zeilen richting de Azoren sprak ons niet echt aan. Daarom hebben wij ervoor gekozen om af te buigen naar Spanje. Je kunt je voorstellen dat de stemming aan boord op dat moment even beneden nul was, maar nog geen tien minuten later komen tien dolfijnen recht op de boot afzetten en maakten een aantal rondjes om de boot om vervolgens weer te vertrekken. Inmiddels voeren wij naar het oosten met voor ons een perfecte regenboog. De hoogtepunten en dieptepunten liggen soms heel erg dicht bij elkaar. Het zeilen ´s nacht gaat lekker. De sterrenhemel is werkelijk schitterend en vooral in het begin van de nacht is de boeggolf van "Max" een schouwspel van allemaal fluoriserende deeltjes. Een prachtig gezicht. Het lijkt alsof de kleur van het water met iedere honderd mijl naar het zuiden verandert. In Nederland was het nog donker en grijsgroen, hier in Spanje is het al een hele diepe blauwe kleur en erg helder.
De laatste mijlen naar La Coruna hebben verschillende malen bezoek gehad van dolfijnen. Soms blijven ze meer dan kwartier rond de boot zwemmen. Het zijn net lichtflitsen in het water, verbluffend hoe soepel en snel ze door het water schieten.
Vlak voor de haven hield de wind er mee op. Gelukkig heeft een groot motorschip uit de kayman islands ons een sleepje naar de haven gegeven. We hebben de Australische bemanning bedankt met een fles wijn en afgesproken elkaar te ontmoeten in de jachtclub van Darwin (Australie).
Morgen komt een monteur naar de motor kijken. Hopelijk hebben we alles snel weer op orde en kunnen we verder.
Groetjes,
Marleen en Wido
